دستهای من تو را می خوانند

و تو عاشق و تنها در آن دور دست

در جستجوی روح گمشده خویشی

نگاهم در آن لحظه به یاد ماندنی

به نگاهت پیوند خورد

و دل کوچک من

جز شکوه در نگاه پر عظمت تو چیزی ندید

هنوز نمی دانم راز رسیدن به تو در چیست

حس می کنم

فاصله قدرتمند ترین نیروی جاذبه بین من و توست

و انگار پرواز هیچ قاصدکی

مرا به یاد تو نخواهد آورد

حس می کنم هر روز به دیروز نزدیکتر می شوم

نگاه پر از مهربانیت

کلام پر مهرو عاطفه ات

واژه های آشنا و ناآشنایت

 به من فهماند که عشق هنوز اعتبار دل دادن دارد

و من دیوانه همچون گذشته

غرق در احساسات پاک کودکانه ام

و تا ابد عاشق تو خواهم ماند

تا اعتبار دل را بر فراز آن بنشانم

ای همه دنیای من

آرزو دارم زیر سقفی از مهربانی

برای هم باشیم

همچون آینه

صداقت را نثار همدیگر کنیم

بازی در نیار ..دلم ازت پره ....بازی درنیار ...

دلم رو پس بیار ...زخمی که زدی مونده یادگار .....دیگه خسته شدم از بهونه هات ...

مثه قفس شده برام رنگه نگات .....این آخر کار بازی درنیار .....

از تو خسته ام...دل شکسته ام... سهم من از چشات شده غصه و غم .....

دیگه با تو بدم ...قیدت رو زدم .....

من بد شدن و مثه تو بلدم .....

خیلی فک کردم ...... دیگه باورت ندارم ....هیچ حرفتو باور نمی کنم ..... خیلی سخته ....

چه قدر داشتنت خوب بود ... ولی بود ! ......

به کاری که میکنم ایمان دارم .....میبینی ؟؟؟؟ به جای اینکه تو رو باور داشته باشم ...نداشتنو باور دارم

ای کاش بد نمیشدی ....با زندگیم بد بازی کردی ....

خیانت؟؟؟....

خدایا اگرتنها ترین تنها شوم باز با منی

به بهانه آب خوردن هر روز !!!

لیوانی که ازش آب خوردی را می بوسم !!!

رد پای لبهایت هنوز بر لیوان باقی است !!!

سکوت همه جا را فرا گرفته بود......

قاضی بانگ برافراشت:توئی؟

با کمری خمیده و چشمانی کم سو و مملو از اشک،پاهایی سست و لرزان قدم بسویی فرشی عرشی برداشت.....

او را دزد دیوار خواندند........ او را میکروب پول خطاب کردند.......

اما آه و افسوس که او را به اشتباه متهم شناختند......او جرمش فقط    یخ فروشی در جهنم بود....او تاوان قلبش را پس میداد.....

آری...

   فریاد سکوت او بیداد میکرد و غوغایی آرام در دلش سودا میکرد....  

               مرا به جرم یخ فروشی در جهنم به پای دار کشیدند......

هر جا که هیچ کس و هیچ چیز نیست ،

تو هستی

هر جا که همه کس و همه چیز هست ،

تو هستی

هستی

تا باشم

هستی

تا بودن رو یاد بگیرم

هستی

چون لایق بودنی

هستی

تا به هر کس و هر چیز عشق بدی.

از صمیم قلب دوستت دارم

سوسن هرگز تو را فراموش نخواهم کرد
حتی اگر مرا از یاد ببری
و هرگز از تو رنجور نخواهم شد
چرا که دوستت دارم
دیوانه وار عاشقت شدم...
چرا که مهربانی را در تو دیدم
با چشمانت وجودم را دگرگون ساختی..
و اگر تو نبودی هرگز عاشق نمی شدم.....
نه تو از عشق من دست می کشی
و نه قلب من از عشقت روی گردان می شود..
سوگند که وجود تو در سرنوشت من نوشته شده است...
و اگر با مژگانت اشاره ای کنی....
فرسنگها...را خواهم پیمود....
چرا که شب عشق بسیار طولانی ست...
و قلبم در آرزوی تو می سوزد....
آنگاه که از برابر  دیدگانم دور شوی.....
خورشید وجودم پنهان می گردد.....
ابر های غم و اندوه مرا در بر می گیرد....
و به دنیای غریبی می برند....
همیشه در قلبم حضور داری....
عشقت زندگیم را گلباران کرده است..

تمامی این دنیا را با قلبی پر از رمز و راز در کنارت طی کرده ام

تمامی این دنیا را با قلبی پر از رمز و راز در کنارت طی کرده ام

میون این همه دل ، همه جور و همه رنگ

یه دل ساده می خوام ، مثل آسمون یه رنگ

یه دل ساده می خوام ، یه دلی که دل باشه

میون این همه دل ، غیر آب و گل باشه

دل دریا ، دل رود

دل آبی ، دل آب

دل بی رنگ و ریا ، صاف و ساده بی نقاب

یه دل از همه جدا ، مثل آیینه دیدنی

قصه هاش شنیدنی ، همیشه شکستنی

سخت تنهایی راه

 سخت بی همنفسی

چی میشد یه روز بیاد

اون که نیست مثل کسی

چه عشق ناروایی

                چه درد بی دوایی

                               چه زخم ناتمومی

                                              چه سرنوشت شومی...

عشق چیست ؟؟

                  ۳ ثانیه نگاه....۳دقیقه خنده....۳ساعت صفا.....۳روز آشنایی....

                        ۳ هفته وفاداری.....۳ماه بیقراری...۳سال انتظار.....

                                         ۳۰ سال پشیمانی... 

مــــاه را

بیشــــتر از همه دوست می داشتی

و حالا

ماه هر شب

تـــو را به یاد مـــن می آورد

می خواهم فراموشت کنم

اما این مــــاه

با هیچ دســـتمالی

از پنجــــره پــاک نمی شـــود!!...

كاش هیچ وقت آدما به هم شك نكنن

كاش می شد واژه ی دوستی بین همه بدون منظور بود

كاش می شد انسان آزاد می بود

كاش می شد گفت دوستت دارم به همه به عالم

كاش می شد منظور نگاه ها را فهمید

كاش می شد به همه فهماند كه دوست داشتن ازعشق برتر است

اما كاش همه باور می كردند هزار تا از این كاش و كاشكی ها مغزم رو پر كرده نمی دونم چطور از دستش آزاد بشم

كاش....................

شنبه با نگاهی عاشقانه مست شدم

یكشنبه به او گفتم گرفتار عشقت شدم

پنج شنبه او رفت و من در عاشقی،فانی شدم

درمیان من وتو فاصله هاست

گاه می اندیشم

می توانی تو به لبخندی این فاصله را برداری

تو توانایی بخشش را داری

دست های تو توانایی آن را دارد

که مرا 

 زندگانی بخشد

چشمهای تو به من می بخشد

شورعشق ومستی

و تو چون مصرع شعری زیبا ،

سطر برجسته ای از زندگی من هستی

درحرف هایش جای شک بود ونگفتم
عشقش پراز دوز و کلک بود و نگفتم
شعرش پر از قند است اما حرفهایش
بر زخم های من نمک بود و نگفتم
می گفت تنها بوده و لای کتابش
دیدم که عکس دخترک بود و نگفتم
دیشب پر از حرف نگفته بودم وای
پشت خطوط مشترک بود و نگفتم

تو را نگاه می کنم
خورشید چند برابر می شود و روز را روشن می کند!
بیدار شو
با قلب و سر رنگین خود
بد شگونی شب را بگیر
تو را نگاه می کنم و همه چیز عریان می شود
زورق ها در آب های کم عمقند...
خلاصه کنم:دریا بی عشق سرد است!
جهان این گونه آغاز می شود:
موج ها گهواره ی آسمان را می جنبانند
(تو در میان ملافه ها جا به جا می شوی
وخواب را فرا می خوانی)
بیدار شو تا از پی ات روان شوم
تنم بی تاب تعقیب توست!
می خواهم عمرم را با عشق تو سر کنم
از دروازه ی سپیده تا دریچه ی شب
می خواهم با بیداریِ تو رویا ببینم!

مرا اینگونه نگاه نکن دل من پر از

 سکوت است سکوتی که اگر نمایان شود

عالمی را به آتش می کشد در پس پوسته ی

 حرفهای من سکوتی پر معنا نهفته است صدها جلد کتاب

  یک دقیقه آن است و در تاکستان ابدیت یک شاخه انگور دارد

شرابی که از آن افشرده ام دنیاییی را مست میکندودیگری را می کشد

                              مرا رها مکن  

وقتی شقیقه هایم از تحمل زخم های کهنه تیر می کشند

مجبور می شوم

به دورترین عزیزترینم

با بلندترین صدا بیندیشم ...

هرگز نخواستم که تورو باکسی قسمت بکنم
                    یا حتی از تو با خودم یه لحظه صحبت بکنم
                               حتی با اینکه هیچ کس مثل من عاشقه تو نیست
                                                       پیش تو آینه ی چشام حقیره لایقه تو نیست

دلم گرفت از آسمون                  هم از زمین هم از زمون

تو زندگیم چقد غمه                    دلم گرفته از همه

ای روزگار لعنتی                        تلخه بهت هر چی بگم

امشب از اون شباست                که من دوباره دیوونه بشم

امشب از اون شباست                که من دلم می خواد داد بزنم

از این همه در به دری                  به لب رسیده جون من

            * به داد من نمی رسه خدای آسمون من*

خدا چرا

آخه چرا به عشقم نمی رسم

دیگه طاقتم تموم شده.دیگه نمی تونم

یکی بهم کمک کنه.

نمیدونم دوستم داره یا نه

اصلا کسی منو درک می کنه

به خدا دارم دیوونه میشم.دارم دیوونه میشم.دیوونه مشیم.

قلب من قصه نخور
                                  این آدما همه نامردن
قلب من قصه نخور
                                  آخه کی میدونه تو دل تو چی میگذره
قلب من قصه نخور
                                  خودم خاکت میکنم
قلب من قصه نخور
                                  دیگه چیزی نمونده ،کم کم آخراشی
قلب من قصه نخور
                                  من و تو باید تنها بمونیم
قلب من قصه نخور
                                  دنیا وفا نداره
قلب من قصه نخور
                                  اخه قصه ماتم میاره
قلب من قصه نخور
                                  خدا تنهامون نمیذاره
قلب من قصه نخور 
                                  خودم مادرت میشم
قلب من قصه نخور
                                  خودم پدرت میشم

قلب من قصه نخور 

                                  قلب من قصه نخور.....

ای خـــــــــــــدا , آه ای خدا , از تـوی آسمونا

گوش بده به درد من, که می خوام حرف بزنم

واســـــه یک روزم شــــده, سکوتم رو بشکنم

ای خــــــدا خودت بگو, واسه چی ساختی منو

توی این زندون غــــــــــــــم, چرا انداختی منو

چرا هر جا کـــــــــــه میرم, در بروم وا نمیشه

چرا هر جــــــا دلیه, میشکنه مثـــــــــل شیشه

ای خــــــــــــــدا حرفی بزن, اگه گوشت با منه

این کیه کـــــــــــه قلبمو, داره آتیش میزنه ؟؟؟

ای خـــــــدا خودت بگو واسه چی ساختی منو

توی این زندون غـــــــــــــــم چرا انداختی منو

دیگه دارم دق میکنم دیگه دارم میمیرم

عکسات و من دونه دونه ور میدارم میبوسم

یه عالمه گل میارم همرو پرپر می کنم

هر شب دارم همینجوری با تنهائیم سر می کنم

وی قلبم پا گذاشتی تو که گفتی من می مونم

چرا رفتی و نموندی حالا که تنهای تنهام

واسه دله خودم می نویسم می نویسم تو کجایی

کی میایی کی میایی تو که رفتی من اینجا تنهام

دیگه طاقتی ندارم دیگه سخته بی تو موندن

بی تو هیچ معنای نداره

ای سایه گاه خستگی خورشید

در روزگار قحط گل و لبخند

  این ابر خیس و خسته و خاك آلود

 دلگرم شانه های توست كه می بارد